Nasıl harika beni benden alan bir romandı o.Brida...
Bir Kahve Dünyası ile başladı maceramız.Birde baktım küçükçük tanıtım kitapçıkları koymuşlar Kahve Dünyası nda masalara.Bir tane kapı verdim tabi benden kaçmaz. Anı hatıra vs diyerekten herkese küçük notlar tutturdum ona ve saklıyorumda hala onemli benim için...Cebe indirdim tabi,meraktan çatlicam ya...Kısa otobus yolculuğumda bana eşilik etti,eve nasıl geldim anlayamadım.Ertesi gün bir Brida sahibi olmuştum bile...
Nasıl sevilirmiş, tercih neymiş, nasıl olurmuş bana anlattı.Doğru karar insanın kendi içinde yatıyormuş zaten.İnsanın sevdiği insan oyle çok uzaklarda veya yakında olabilirmiş; fakat oyleki daha burnumuzun dibindekini dahi goremeyebiliriz.Veya onu çok yakında arayıp bulamaybiliriz. Ruh eşi denen şeyin inanılmaz ve harkulade olduğunu farkettim.O bambaşka duygu diye içimde farklılaştırıp tatmadığım bir tad olarak kabul ettim.Belkide bende tadarım bu tadı birgün...
Kotu yanı ise her yoldan geçen bi adam hoşuma gidince sol omzunda bir ışık aramam...' ha belkide bu benim ruh eşim ' deyişim... Peki acaba nerelerde benim ruh eşim...Uzak... Yakın...?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder