İnsanlar kendi kendilerini mi kandırıyorlar; yoksa kandırılıyorlar mı hep bunu merak etmekteyim aslında. Duygularımızın alındığına inanıyorum ben galiba. Duyguların alındığı, artık insanların robot gibi yaşadığı bir dünyadayız. Mantığın yarışı tamamladığı ve hislerimizin çoktan unutulduğu bir dünya.
Evet hislerimiz yok, kayıp.Ondandır ki aşkı da kayıp etmişiz beraberinde. Mantığın yer aldığı her şeyde aşkı aramak niye? Kim duygusuyla gider ki aşkın peşine? Kim hisleriyle düşer yola? Bence şu atmosferin altındaki hiç kimse. Çünkü olması gerektiği gibi değil, sevgi de, aşk da, pişmanlık da, kızgınlık da.
Olması gereken mantığın değil duyguların, insanın saf duygularının yarışı kazanması. Severken mantığın devreye girmesinden aslında bütün acı.Mantığın aklı kayırması ve hep bundan aşktaki işte o acı.Halbuki insan mantığı ile hareket etmese saf duygularıyla haraket etse aşk da bulucak kendini belkide.Olması gereken bu gerçekte.Mantık değil duygularla ilerlemece. Ama mantıksız ilerlemek sadece aptallık herkesce.
O zaman hepimiz aptal olmaktan korkuyoruz bence.Aşkta aptallık hayatta en güzeli anlayabilene. Ben aptallıktan korkanlardanım, ya sen sence?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder