Büyümüşüz bunu gördük. Hep birlikte güneşin altında yatarken,güneşin tenlerimizi yaktığını kavurduğunu hücrelerimize işlediğini hisederken, büyüdümüzü gördük.Suya bir adım atışımız artık taşda olsa ayağımıızn altında; emin ve düzgüdü,sağlamdı.Artık suda taklada atabiliyorduk... Buda mı büyümüşüz demek oluyordu?
Eğleniyorduk.. Büyüdüysek yüzümüzdeki çocuksu gülümseme yok olmuş değildi. Hala çocuk gibi bir böcekten kaçıyor,korkuyor ürküyorduk. Sonra üzerine basıp ezip öldürebiliyorduk ama annemizi çağırmadan kendi işimizi halledebiliyordukda. Kumsalda yürürken gecede olsa ayağımızın kuma batmasından korkmuyorduk, büyümüştük; hoşumuza gidiyordu ve gülümsüyorduk, çocuktuk. Yıldızları sayıyorduk..
İşte bir yıldız göz kırptı hepimize...Gene o çocuksu gülümseme.. Ah keşke kalsa hep bizde...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder