İşte tam orda otur bir düşün kendince.Kendi kendine tesadüflere anlam yükle ve sonra yola devam. İki ufak heycanla yürünen yolların, duyulan fısıltıların, içilen iki yudum sıcak şarabın tadı damakta kalarak.
Üşümek önceden sadece bedenlerimizin varlığını hissettirirken bize,şimdilerde benim varlığını hissettiğim başka bedenlere sebep oluyor. Isınıyor muyum bilinmez ama hissedebildiğim kesin.
Peki o yola devam ederken geride kalanlar var mıdır? Bence onlar öyle sansalar da aslında geride kalmamışlardır sadece susmuşlardır.Onlar senin vazgeçilmez insanların. Bilmeseler de, kendilerini oyle hissetmeseler de,hissettiremesen de hayatındaki değerlerindendir, belkide seni sen yapandır onlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder